About landscape and photography
(Nederlands hieronder)
Above you see a painting by Caspar David Friedrich, “Morgen im Riesengebirge” from 1810. The landscape as we like to see the landscape now, a wild, untouched landscape. Overcome by man and therefore no threat but a divinity, a fierce emotion. Romance.
But what is a landscape? Here are two arbitrary definitions:
“a vast tract of land that is distinct from adjacent areas as an independent entity”
“region as perceived by humans and whose character is determined by natural and / or human factors and the interaction between them”
But looking for the origin of the word and thus the landscape itself, you end up with Simon Schama. Briefly:
“The word landscape comes from the German Landschaft and originated at the end of the 16th century. The word means a unit of human occupation, a jurisdiction”
Friedrich is seen as the inventor of the tragedy of landscape. He and all the romantics after him add feeling to landscape / nature.
However, nature does not experience emotions as we know it and attributing emotions to a landscape stems from the need to humanize everything around us so that we seem to be able to understand what is beyond our imagination. They only project their own feeling on the landscape.
Photography could have provided a solution here were it not that the experience of landscape differs from the photographic (read geometric) registration.
I am making an attempt here to correct this difference. I try to create what I experience or what one could experience when one looks at the landscape. I also play with the apparent chaos of nature.
However, take a look at the photos, they say a thousand times more.
Hierboven zie je een schilderij van Caspar David Friedrich, “Morgen im Riesengebirge” uit 1810. Het landschap zoals wij het landschap nu graag zien, een woest ongerept landschap. Overwonnen door de mens en daardoor geen bedreiging maar een goddelijkheid, een woeste emotie. Romantiek.
Maar wat is een landschap? Hier twee willekeurige definities:
“een uitgestrekt stuk land dat zich als een zelfstandig geheel onderscheidt van aangrenzende gebieden”
“gebied zoals dat door mensen wordt waargenomen en waarvan het karakter bepaald wordt door natuurlijke en/of menselijke factoren en de interactie daartussen”
Maar zoekend naar de oorsprong van het woord en daarmee het landschap zelf kom je uit bij Simon Schama. Even in het kort:
“Het woord landschap stamt af van het Duitse Landschaft en ontstond eind 16de eeuw. Het woord betekend een eenheid van menselijke bezetting, een rechtsgebied”
Friedrich wordt gezien als de uitvinder tragiek van landschap. Hij en alle romantici na hem schijven gevoel toe aan landschap/natuur.
De natuur ervaart echter geen emoties zoals wij die kennen en het toeschrijven van emoties aan een landschap komt voort uit de behoefte om alles om ons heen te vermenselijken zodat we lijken te kunnen begrijpen wat buiten ons voorstellingsvermogen ligt. Ze projecteren slechts hun eigen gevoel op het landschap.
De fotografie zou hier een uitkomst hebben kunnen bieden ware het niet dat de ervaring van landschap verschilt van de fotografische (lees meetkundige) registratie.
Ik doe hier een poging dit verschil op te heffen. Ik probeer te creëren wat ik ervaar of men zou kunnen ervaren als men het landschap beziet. Daarnaast speel ik met de ogenschijnlijke chaos van de natuur.
Bekijk de foto’s echter, die zeggen duizend maal meer.